Müzisyenler İntihar Ediyor Hanımlar ve Beyler!

“Hakkınızı helal edin” yazdı son olarak… ki, bu kendini asmadan biraz önceydi.

Sadece bağlaması duydu hırıltısını… Muhtemelen hep alışık olduğu gibi, “genzini temizliyor” diye düşünmüştür.

Kim bilir, belki de “işte geliyor müzikli dakikalar” diye sevinçle, kimsenin duyamayacağı frekansta tellerini titreştirmiştir güzelim enstrüman.

Ne bilsin?

Dünya üzerinde yüzbinlerce müzisyen var. Kendilerini müzisyen sınıfına sokmak için o kadar çok çalıştılar ki onlar.

Mesela ben parmaklarındaki tel kesiğine aldırmadan aynı nota dizisini yüzlerce defa çalışan bir müzisyene şahidim.

Bıraktığında, parmaklarında ve enstrümanının telleri üzerinde kan vardı!

Kendi kanı!

“Bir beceri yeterince geliştirilirse doğrudan algıya denk olabilir” diyor Psikiyatrist Prof. Dr. Cengiz Güleç…

İşte, müzisyenin enstrümanıyla her daim yarattığı o sihir algısının temelinde durmadan çalışmak vardır.

Günler, geceler ve yıllar sürer bir müzisyenin piyasada para kazanmaya başlaması.

Tam anlamıyla bir sihirdir o an…

Onca emek  belki de yaralanmış organlardan sızan onca kanın ödülüdür.

Bilinmelidir ki, bu asla kolay olmaz.

Şu Corona salgını illeti başladı başlayalı, en çok darbeyi yiyen insanların başında müzisyenler geliyor.

Kimisi bir müddet birikimleriyle hayata tutundu; kimisi ise, yeni tecritli yaşam biçimlerine adapte olup, online ders vererek geçimini sağlamaya çalışıyor.

Elbette ki, o ders işleri filan öyle kolay olmuyor. Hem talep az; hem de uzaktan müdahale etmek o kadar kolay değil.

Örneğin senkronize olmak müzik eğitiminin en başında gelir. Eskiler “meşk” derler ya…birlikte çalınır…

Hadi bakalım mümkünse her seferinde yakala senkronizasyonu…

Bir müzisyen için milisaniyelerin bile önemi varken, bu duyarlık çevrimin öte tarafındaki öğrenciye nasıl aktarılır?

Müzisyenler yaklaşık bir yıldır geçim sıkıntısı çekiyor. Geçen senenin Eylül ayında bazı milletvekilleri ve müzisyen dernekleri tarafından 100 civarında müzisyenin geçim sıkıntısı nedeniyle intihar ettiği bildirildi.

Müzisyen dediğin zaten gönül insanıdır.. .

İçli insanlardır…

Kendilerini çok sıkışmış hissettiklerinde de bazen “olmaması gereken” oluyor.

“Olmaması gereken”…

Yani verilen onca beceri mücadelesinin, bir çırpıda savrulup gitmesi… Hanımlar ve beyler.

Bu film böyle bitmemelidir!

Bir şey yapılmalıdır…

Acil olarak bir şeyler !

Bağlama elbette nice sonra anlamıştır…

Bağlamalar küser bilir misiniz?

Bir bağlama ustasından ders alıyorsanız, size genellikle ilk tavsiyesi “onu küstürme” olur. Bir müddet çalmadığınızda ya da ona iyi davranmadığınızda sesinin pırıltısı gider. Bunun muhtemelen fiziki nedenleri filan vardır ama ne önemi var ki?

Sahibi kendini asan bağlamayı eline alan, onu eski günlerine döndürmek için çok uğraşacaktır.

Ya müzisyenlerimiz?

Onları nasıl döndüreceğiz?

(Not: Bu yazı, Aralık ayında geçinemediği için intihar eden Beyoğlu müzisyeni Duran Ay anısına yazılmıştır. Umarız pandemi yüzünden aç kalan müzisyenler için bir farkındalık yaratır)