Yaşlılar evini ziyaret

Yaşlılar evini ziyaret

Başlık dikkatinizi çekti değil mi?
Niçin huzurevi değil de yaşlılarevi…
Bana göre bu huzurevi adında bir oturmamışlık var. Gerçekten de yaşlılarımızın huzur bulduğu, mutlu olduğu evler mi bu evler…

Ben, bakımevlerine ve yaşlılarevine fırsat buldukça giden biriyim. Onlara destek olmak, onların yalnızlıklarını biraz olsun giderebilmek tek amacım…

Bebekler ve yaşlılar bizim en kıymetlilerimiz… Aynı şekilde, kimsesiz çocuklara da destek olmak, onları sahiplenmek, unutmamak, toplum olarak sorumluluğumuz…

Genellikle yaşlılarevine getirilen kişiler, yakınları tarafından ziyaret edilmiyor. Ziyaretlerim yakınlarının yerini tutmasa da, kendilerini yalnız hissetmesinler diye severek gidiyorum..

Yaşlılar Haftası’nda, diksiyon kursu öğrencilerimle, yaşlılarımız için, onların hoşlanabileceği bir program hazırladık. Gitmeden önce, “Boşuna gidiyorsunuz, odalarından çıkmıyorlar.” sözlerini duysak da seve seve gittik.
Hepsi salona inmişti. Hediye terlik ve çoraplar getirmiştik… Terlikleri kursiyerler giydirdi. Onlarla yarışmalar yaptık, kazananlara ayrıca hediyeler verdik.
Kursiyerlerim, program bitince tek tek masalara dağıldı. Yaşlılarımızla hoş sohbetler ettiler.

Şarkılar söyledik, onlara da söylettik. Nasıl da mutlu oldular, nasıl coştular… Onların mutluluğu bizlere de iyi geldi… Çünkü amacımıza ulaşmıştık. Sonuçta, onlara sevgi ve emeğimizi sunmuştuk, içimizden gelerek…
İşte bu noktada, yaşlılarevi çalışanlarının da aynı şekilde içten, sevgi dolu, yaşlıların bakımıyla ilgili eğitimi almış olmaları gerekiyor… Yoksa onlara yeterince yararlı olunmaz.

Onların yaşama sevinçlerini diri tutmak için, etkinlikler düzenlemeli, sürprizler yapmalı aniden…

Anneler Günü’nde, orgumu alıp, bakımevi ve yaşlılarevine gidiyorum. Ben çalıyorum, onlar söylüyor. Gözlerine bakıyorum o an, ne kadar da mutlu oluyorlar. Ördüğüm şalları, diz örtülerini, bereleri, boyunlukları götürüyorum onlara…

YAŞLILAR VE BEBEKLERE DOKUNAN ŞEFKATLİ ELLER adıyla bir grup kurarak, öğrencilerimi ve çevremi bu faaliyetlerden haberdar ettim. Uzakta olanlar için de kargodan yararlanıyorum. Devamlı onlar için çalışıyorum…

Yazdıklarım sakın yanlış anlaşılmasın… Orada iyi bakılmadıkları değil anlatmak istediğim. Onların huzurevi fikrini kabul etmemeleri…
O zaman, toplum olarak sahip çıkmalıyız yaşlılara ve bebeklere…
Onları ziyaretlerimizle sevindirmeliyiz. Ama sadece Yaşlılar Haftası’nda değil, her zaman sürprizlerle… Nasıl da memnun olu- yorlar, görmelisiniz. Onların bu memnuniyeti, sizi öyle mutlu ediyor ki, ruhunuz yıkanıyor, hafifliyorsunuz.

Yaşamın amacı, güzelliği insanları mutlu edebilmek değil mi

O buruşmuş, sertleşmiş, yaşamı sımsıkı içinde tuttuğunuz ellerinizden öperiz, SEVGİLİ YAŞLILARIMIZ…

Fevziye TURAN /kentekrani