Avustralya ve Yeni Zelanda’daki bir araştırma ekibi 808 yetişkinden anket verilerini inceledi. Katılımcılar 18 ila 25 yaşları arasındaydı ve hepsi kendilerini şu anda aşık olarak tanımladı.
Avustralya Ulusal Üniversitesi’nden (ANU) biyolojik antropolog Adam Bode, “Çalışma Avrupa, Kuzey Amerika ve Güney Afrika’daki 33 farklı ülkeyi kapsıyor” diyor .
“Bizim en çok ilgimizi çeken şey, biyolojik cinsiyetin romantik aşkın ortaya çıkışı, ilerlemesi ve ifadesini etkileyip etkilemediğidir.”
Çalışmada kullanılan sorular kapsamlıydı: Aşık olmanın zamanlaması ve yoğunluğu, katılımcıların kaç kez aşık oldukları ve partnerlerine ne kadar takıntılı oldukları gibi konuları kapsıyordu.
Araştırmacılar, istatistiksel bir işlemden sonra verilerin, erkeklerin kadınlardan ortalama bir ay önce aşık olma eğiliminde olduğunu gösterdiğini, bunun muhtemelen erkeklerin bir partneri cezbetmek için bağlılık gösterme sorumluluğunun olmasından kaynaklandığını öne sürüyor.
Çalışmaya göre erkekler kadınlardan biraz daha sık aşık oluyorlar, ancak biraz daha az bağlılar. Kadınlar partnerleri hakkında takıntılı bir şekilde düşünerek daha fazla zaman geçirme eğilimindeydiler ve aşklarında biraz daha romantik olarak yoğunlardı .
Erkeklerin ilişki ‘resmi’leşmeden önce aşık olma olasılıkları da daha yüksekti; erkek katılımcıların yüzde 30’u bu zamanlamayı belirtirken, kadınlarda bu oran yüzde 20’den azdı.
“Bu, nispeten büyük bir kültürlerarası örneklem kullanarak romantik aşk yaşayan kadınlar ve erkekler arasındaki farkları araştıran ilk çalışmadır,” diyor Bode. “Bu, kadınların ve erkeklerin romantik aşkın bazı yönlerinde farklılık gösterdiğine dair ilk ikna edici kanıttır.”
Ekip ayrıca, yaş ve her katılımcının ülkesindeki kadın-erkek oranı gibi aşk duygularımızı etkileyebilecek ek faktörleri hesaba katarak rakamları çalıştırdı . Farklılıkların çoğu azaldı ancak yine de devam etti, ancak bağlılıktaki farklılıklar ortadan kalktı.
Cinsiyet eşitliği konusunda da ilginç bulgular ortaya çıktı. Genel olarak, cinsiyet eşitliğinin daha yüksek olduğu ülkelerdeki insanların daha az aşık olduğu, daha az bağlılık gösterdiği ve partnerlerine daha az takıntılı olduğu görüldü.
Bu, sosyal normların aynı zamanda aşk duygularımız üzerinde ve eş bulma ve türümüzü hayatta tutma ihtiyacının evrimsel baskıları üzerinde de bir etkisi olduğunu gösteriyor. Araştırmacıların daha fazla araştırmak istediği bir konu.
“Romantik aşk, aile ve romantik ilişki oluşumundaki önemi, kültür üzerindeki etkisi ve önerilen evrenselliği göz önüne alındığında yeterince araştırılmamıştır,” diyor Bode. “İnsanların bunu anlamalarına yardımcı olmak istiyoruz.”
Araştırma Biology of Sex Differences dergisinde yayımlandı .
